ЖЫЛУЫ МОЛ КЕШ БОЛСЫН, достар! Кезекті бір оқиғаны оқи отырыңыздар. Бәріміз бала шақта жазғы каникулымызды ауылда, ата-әженің қасында өткіземіз ғой. Мен немеренің үлкенімін. Менен кейін інілерім бар. Бір күні далада ойнап жүрген оларға әжем "поштыга барып келиндер, тателерин паселке салып жиберипти" дейди.Булар жугирип поштага кетеди.Паселкени алып, уйге кайтады.Келе жатып жолда шаршап отыра калып , паселкени аурелей бастайды.Акыры ашады.Ашса иши толган тамак.Ортасында серейип бир колбаса жатады.Оны корген булар шыдай ма, бир тистеик деп, алги колбаса тугелимен карындарына калай тускенин байкамай да калады.Булар паселкени жауып , бидирмей уйге алып келеди.Уйдегилер онын ишинде колбасанын бар жогын да билмей калган екен.Сол 80 -ши жылдардын кара сирак, КОЛБАСА ЖЕГИШ инилерим буинде биреуи мунай компаниясынын бас директоры, екиншиси КНБ полковниги.
Comments